اولا: وقتی شخصی معامله می کند اصل بر این است که آن شخص اصیل می باشد مگر خلافش ثابت شود طبق ماده 190 قانون مدنی
ثانیا: درصورت عدم تصریح شخص به نمایندگی اصل بر این است که اصیل می باشد.
ثالثا : اگر شخصی به نمایندگی خود تصریح نکند می تواند از باب مسئولیت قراردادی به اصیل مراجعه کند و از باب کتمان نمایندگی به شخص نماینده.
طبق ماده 196 قانون مدنی : کسی که معامله می کند آن معامله برای خود آن شخص محسوب می شود مگر این که در موقع عقد خلاف آن را تصریح کند یا خلاف آن ثابت شود معذلک ممکن است در ضمن معامله که شخص برای خود می کند تعهدی هم به نفع شخص ثالثی بنماید.