اگر موضوع معامله مال باشد باید دارای شرایط زیر باشد

1-مالیت داشته باشد.(معیارشخصی) ماده 215 قانون مدنی

2-معلوم و معین باشد یعنی مبهم نبوده و مردد بین چند چیز نباشد و جنس و وصف و مقدار آن معلوم باشد. ( اگر مال کلی فی الذمه باشد باید این موارد هم ذکر شود) مواد 216 و 342 قانون مدنی.

3- قابلیت نقل و انتقال داشته باشد یعنی به صورت حقوقی قابلیت واگذاری داشته باشد مثلا بعضی از اموال توسط دولت خرید و فروش آن ممنوع است مانند سلاح و اموال عمومی و امئال موقوفه ( جز در استثنائاتی که قابل اجاره دادن است) اموال مرهونه (نظر اقوی با حفظ حقوق مرتهن قابل نقل و انتقال است) ماده 348 قانون مدنی.

4-قابلیت تسلیم داشته باشد ملاک آن قدرت در تسلیم نوعی است و قاعده اصلی قدرت بر تسلیم در زمان انعقاد عقد می باشد به جز استثنائاتی مانند عقد موجل که قدرت تسلیم در زمان اجل لازم است یا معاملات معلق که در زمان معلق علیه لازم است و در معاملات غیرنافذ (اکراهی،فضولی) که در زمان تنفیذ لازم است. مواد 370 و 348 و 371 قانون مدنی.

در زوال قدرت  بر تسلیم بعد از انعقاد معامله با دو حالت مواجهیم اگر این عدم قدرت دایمی باشد یا رابطه تعهد و زمان به صورت وحدت مطلوب باشد معامله منفسخ است و اگر رابطه تعهد و زمان به صورت تعدد مطلوب باشد برای متعهد خیار فسخ پدید می آید.