تصریح به اهلیت دارد. برای صحت هر معامله شرایط ذیل اساسی است:
1-قصد طرفین و رضای آن ها
2-اهلیت طرفین
3-موضوع معین که مورد معامله باشد.
4-مشروعیت جهت معامله
با این توضیح که برای آن که متعاملین اهل محسوب شوند باید عاقل و بالغ و رشید باشند.
صلاحیتی که شخص برای دارا شدن و اجرای حق که به دو دسته تقسیم می شود.
1-اهلیت تمتع یا تملک : صلاحیتی که شخص به موجب آن از حقوق خصوصی بهره مند باشد و صاحب حق و تکلیف شود.
2-اهلیت تصرف یا استیفا: صلاحیت اجرای حق که به حکم قانون به شخص داده می شود که اهلیت تصرف همیشه با تمتع همراه است.
1-ایجاب با تعهد بر حفظ آن
2-ایجاب مدت دار
3-ایجابی که ضمن عقد لازم آید.
4-ایجاب با سلب حق رجوع از ایجاب
در 3 حالت اول در فوق اگر معامله دومی صورت گیرد باطل نیست و موجب فقط ملزم به جبران خسارت است.
ولی در حالت چهارم با سلب حق رجوع معامله دوم غیرنافذ است.
1-رجوع موجب از ایجاب
2- رد ایجاب توسط مخاطب(ایجاب بعد از رد قابل قبول نیست و همچنین ایجاب بعد از قبول علی الاصول قابل رد نیست.
3-از بین رفتن موضوع ایجاب اگر بخشی از موضوع ایجاب از بین برود ایجاب زایل می گردد چرا که ایجاب تجزیه ناپذیر است.
4-فوت یا حجر یکی از طرفین قبل از قبول
5-انقضای مدت در ایجاب های مدت دار،فوری،مطلق