این معاملات غیرنافذ هستند و نفوذ آن ها منوط به تنفیذ مکره(به فتح را) است.(ماده 203 قانون مدنی)
1-درصورت تنفیذ مکره معامله صحیح است.
2-درصورت رد مکره معامله باطل است.
3-احکام تنفیذ و رد معاملات اکراهی مانند معاملات فضولی است.
1- صرف ترس از کسی اکراه محقق نمی شود و اکراه باید موثر در شخص باشعوری باشد و منشا خارجی دارد.
2- ثانیا باید اکراه نامشروع بوده و تهدید ممکن است نسبت به جان،مال یا آبروی طرف معامله و نزدیکان او باشد.
ملاک برای تشخیص اعمال اکراه آمیز نوعی و شخصی می باشد طبق ماده 202 قانون مدنی و این که قانون گذار تهدید را نسبت به بستگان از موجبات اکراه نمی داند از تسامح اوست.
اکراه ممکن است به 2 حالت زیر باشد:
1-اکراه مادی( اجبار) : موجب فقدان قصد در معاملات و بطلان می گردد.(وحدت ملاک ماده 1070 قانون مدنی)
2-اکراه معنوی: موجب فقدان رضا و عدم نفوذ در معاملات می شود.طبق ماده 203 قانون مدنی.
1-اشتباه در جهت معامله
2-اشتباه در شخصیت طرف عقد وقتی علت عمده عقد نیست.
3-اشتباه در اوصافی که اساسی نیستند.
4-اشتباه زمانی که شرط تبری از اوصاف شده باشد. وقتی از شخص خواسته می شود کم و کیف معامله را خود ببیند.
5-اشتباه و تدلیس به نحوی که باعث اشتباه طرف دیگر در موضوع عقد نشود.